قصور پزشکی؛ تهدید خاموش جان بیماران

پایش روز - قصور پزشکی در ایران به یکی از مسائل جدی نظام سلامت و از دغدغه‌های مهم افکار عمومی تبدیل شده است. هر سال شمار قابل توجهی از پرونده‌های مرتبط با خطاهای پزشکی و کوتاهی کادر درمان به مراجع قانونی ارجاع می‌شود و بخش چشمگیری از آن‌ها به محکومیت منتهی می‌گردد. این موضوع نشان می‌دهد که خطاهای پزشکی در کشور تنها محدود به موارد استثنایی نیست و گستردگی آن زنگ خطری جدی برای جامعه محسوب می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری پایش روز، یکی از تازه‌ترین و پر سروصداترین پرونده‌ها، نابینا شدن ۹ نفر در یک بیمارستان چشم‌پزشکی در تیرماه سال جاری است. طبق رأی دادگاه تجدیدنظر، بیمارستان مسئول این حادثه شناخته شد و موظف است نصف دیه کامل به هر یک از قربانیان پرداخت کند. پزشکان دخیل در جراحی‌ها در این پرونده تبرئه شدند، چرا که قصور آنان غیرعمدی تشخیص داده شد. وکیل مدافع قربانیان و کارشناسان تاکید کردند که با توجه به نظر پزشکی قانونی درباره «آلودگی بیمارستانی»، منطقی نیست که چندین پزشک به صورت همزمان مرتکب خطا شده باشند. این پرونده نمونه‌ای روشن از تاثیر ضعف مدیریت و قصور سیستماتیک بر جان و سلامت بیماران است.
کارشناسان حوزه سلامت معتقدند ریشه بسیاری از خطاهای پزشکی در عواملی همچون تشخیص نادرست یا دیرهنگام بیماری، اشتباهات دارویی، خطاهای جراحی و بیهوشی و فشار کاری شدید کادر درمان نهفته است. کمبود نیروی متخصص، مهاجرت گسترده پزشکان و پرستاران، مشکلات مدیریتی بیمارستان‌ها و نبود زیرساخت‌های مناسب، شرایط را برای بروز اشتباهات بیشتر فراهم می‌کند. در این میان، بیمارانی که به دلیل این خطاها آسیب می‌بینند، اغلب توان پیگیری قانونی محدود و حمایت کافی ندارند، و همین امر شکایت‌ها و حساسیت جامعه نسبت به نظام سلامت را افزایش داده است.
پرونده نابینا شدن ۹ نفر نمونه‌ای بارز از این چالش‌هاست. در این حادثه، چندین پزشک مختلف بیماران را جراحی کرده بودند و تنها بیمارستان مسئول شناخته شد، چرا که نظر پزشکی قانونی آلودگی بیمارستانی را عامل اصلی اعلام کرده بود. محکومیت بیمارستان به پرداخت نصف دیه کامل، با توجه به نرخ دیه روز، مبلغ قابل توجهی است، اما تأکید کارشناسان بر این است که حل ریشه‌ای مشکلات نیازمند اصلاحات ساختاری و مدیریتی در کل نظام سلامت است و نه تنها جبران مالی.
روند رو به افزایش شکایت‌ها و پرونده‌های قصور پزشکی، هشداری آشکار برای نظام درمانی کشور است. صاحب‌نظران تأکید دارند که برای کاهش این خطاها باید ساختارهای نظارتی تقویت شود، کیفیت آموزش پزشکی ارتقا یابد، فشار کاری کادر درمان کاهش پیدا کند و زیرساخت‌های بیمارستانی توسعه یابد. بی‌توجهی به این موضوع نه تنها جان بیماران را تهدید می‌کند، بلکه اعتماد عمومی به نظام سلامت کشور را نیز به شدت خدشه‌دار خواهد ساخت.