در سال‌های گذشته این رقابت‌ها با حضور ۱۴ تا ۱۶ تیم برگزار می‌شد و همین موضوع گلایه سرمربیان و بازیکنان تیم‌ها را به دنبال داشت. زیرا از نظر آنها سطح کیفی بازی‌ها پایین می‌آمد و تیم‌های قعر جدول نیز با اختلاف امتیازی زیاد بازی را واگذر می‌کردند. این تیم‌ها همواره در فصل های گذشته به دلیل مشکلات مالی یا مسائل دیگر یا در ابتدای فصل یا در اواسط فصل منحل می‌شدند.

نبود حامیان مالی در فوتسال زنان و انگیزه نداشتن باشگاه‌ها برای حضور در این لیگ در طول سالیان متمادی وجود داشته است؛ اما انصراف تیم‌ها پس از قرعه‌کشی لیگ برتر این فصل را نسبت به دوران گذشته متمایز می‌کند زیرا گر از هشت تیم ۲ تیم کاسته شود، دیگر لیگ با کیفیتی باقی نمی‌ماند تا بازیکنان خود را در آن محک بزنند. در واقع به نظر می‌رسد لیگ فوتسال زنان که روزگاری شگفتی ساز نامیده می‌شد، در حال فروپاشی است.

اگر در فصل‌های گذشته ۲ یا سه تیم انصراف می‌دادند، حداقل از ۱۶ تیم، ۱۴ تیم باقی می‌ماندند اما اکنون تعداد تیم‌ها نصف شده است و از میان آنها ۲ باشگاه بوتاپارس ایرانیان و ملی حفاری اهواز دیگر تمایلی به تیم‌داری در فوتسال زنان ندارند.

در واقع نمایندگان این ۲ باشگاه حتی در روز قرعه‌کشی هم حضور نداشتند و دلیل اصلی این موضوع را حتی به مسئولان سازمان لیگ اعلام نکردند. تیم ملی حفاری اهواز در ادوار گذشته عملکرد خوبی داشته و نبود این تیم در لیگ برتر، کم شدن یک مدعی و افزوده شدن ۲ تیم ناشناس می‌تواند در پایین آمدن کیفیت لیگ برتر موثر باشد.

وقتی کیفیت لیگ پایین بیاید، انگیزه‌ای برای بازیکنان و پشتوانه‌ای برای تیم ملی باقی نمی‌ماند. هر چند تیم ملی فوتسال زنان مدت‌هاست در تاریکی مطلق به سر می‌برد و نام نشانی از ستاره‌های آن و روزهای درخشانی که با قهرمانی در آسیا سپری می‌کردند، دیگر نیست.

حال با مشاهده وضعیت نامطلوب لیگ برتر فوتسال زنان و در کنار آن شرایط نامساعد تیم ملی، آینده فوتسال بانوان در مسیر مبهمی قرار می‌گیرد که مشخص نیست این رشته ورزشی بتواند دوباره به روزهای روشن خود در آینده بازگردد.