این همایش با سخنرانی دکتر حسینی، رئیس دانشکده‌ی فلسفه‌ی علم شروع شد و پس از وی، آموزش‌ها در قالب هشت جلسه، با حضور اساتید و کارشناسان مجرّب این حوزه، ادامه یافت.

“متاورس” که یک فضای مجازی ورای فضای مجازی فعلی‌ست، در حال حاضر، به گستردگی تحقق نیافته و از این رو جلسات فوق، ترکیبی از گزارش وضعیت فعلی و پیش‌بینی‌هایی در خصوص آینده‌ی این پدیده بود.

در این همایش اساتید، “متاورس” را از دیدگاه‌های مختلفی بررسی کردند که از آن جمله می‌توان به ظرفیت‌های کسب و کار، عملیات‌های مالی، ابعاد حقوقی و قاعده‌گذاری، ابعاد فلسفی و انسان شناختی، بازی و سرگرمی، هنر و سینما، چالش‌های حکمرانی و… اشاره کرد.

به نظر می‌رسد با تمام اما و اگرهایی که در مورد آینده‌ی این پدیده وجود دارد، “متاورس” در حوزه‌ی سینما و بازی‌های رایانه‌ای، هم اکنون نیز رشد شایانی کرده است.

از آنجا که به گفته‌ی اساتید، فیلم‌های به اصطلاح VR، که با عینک‌های مخصوص قابل مشاهده هستند، تأثیرگذاری فوق‌العاده‌ای روی مخاطب دارند، این فیلم ها تیغ دو لبه‌ای هستند که استفاده‌ی به جا از آن‌ها می‌تواند بسیار مفید و غفلت از اقدامات دشمن در این زمینه می‌تواند بسیار خطرآفرین باشد.

حضور افراد مختلفی از جمله دانشجویانِ علاقمند، هنرمندان، فعالین بازارهای دیجیتالی، علاقمندان به حوزه بازی‌های رایانه‌ای، سیاست‌گذاران رسانه‌ای و … در این همایش دور از انتظار نبود و چنین هم شد؛ اما حضور دوازده نفر از طلاب و روحانیون سطوح عالی و خارج حوزه علمیه قم در این همایش، برای برخی تعجب برانگیز و برای بسیاری مایه‌ی خرسندی بود.

از این میان، ده نفر به پیشنهاد حجت‌الاسلام و المسلمین بهاری مدیر دفتر امور نخبگان و استعدادهای برتر حوزه‌های علمیه و با هماهنگی مرکز تخصصی فقه امام کاظم علیه‌السلام تحت نظر حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی به همایش اعزام شده بودند.

همچنین یکی از روحانیون، به نمایندگی از سوی مرکز پژوهش‌های اسلامی مجلس و روحانی دیگر، شخصا در این همایش شرکت کرده بود.

حضور فضلای حوزه‌های علمیه در این همایش، از جهات زیر بسیار قابل توجه بود:

۱. آشنایی طلاب با به روزترین مسائل پیرامون پدیده‌ی “متاورس” که در آینده‌ای نه چندان دور، بر بسیاری از ابعاد زندگی مردم مسلط خواهد شد، همان‌طور که شبکه‌های اجتماعی نیز در ابتدا چنین بودند. این آشنایی می‌تواند علاوه بر بازکردن افق‌های فکری جدید برای ایشان، پُلی باشد برای آشنایی مدیران و بدنه‌ی حوزه با این پدیده. این آشنایی‌ها زمینه‌ساز مواجهه‌ی پیش دستانه با این پدیده خواهد بود ان‌شاء‌الله.

۲. حضور چشم‌گیر و موضع فعال حوزه علمیه در عرصه‌های نوپدید و ازدیاد اشتیاق ارتباط دانشگاهیان و استفاده از تولیدات فکریِ حوزه در خصوص مسائل انسان شناسانه، فلسفی و دینی این پدیده.
همان طور که ذکر شد، این حضور، برای برخی موجب تعجب و برای برخی مایه‌ی خشنودی و امید بود.

۳. تمایل نهاد‌های علمی، سیاست‌گذار و اجرایی با حوزویان برای انجام پروژه‌ها و تحقیقات مشترک. در طول برنامه، پیشنهاد‌های همکاری متعددی از سوی افراد و ارگان‌های مختلف به فضلای حاضر در همایش ارائه شد که برخی از آنها عبارتند از: اندیشکده‌ی “علم داده”، کمیته امداد امام خمینی (ره) و رئیس پژوهشکده‌ی فضای مجازی جناب آقای شیخ‌الاسلامی (که یکی از بهترین سخنرانان همایش بود و در سخنرانی خود از حضور روحانیون در جلسه تجلیل و ابراز خرسندی کرد. او خود روحانی‌زاده نیز هست و جلساتی را برای هماهنگی‌ با حجج اسلام والمسلمین معزی و واعظی [دفتر تبلیغات اسلامی] انجام داده و در این راستا، جهت تقویت همکاری با حوزویان، ابراز علاقه کرد.)